به گزارش چلاک نیوز، در کردستان، جایی که اسلام و فرهنگ بومی در هم آمیخته‌اند، صدای دف همچنان در دل شب و روز طنین‌انداز است؛ صدایی که نه‌فقط بخشی از موسیقی این سرزمین است، بلکه آوایی است از فضائل اخلاقی و دعوت به روحانیت.
زهره، هنرمند دف‌نواز کُرد، در حالی که دف چوبی خود را به دقت می‌نوازد، می‌گوید:دف تنها یک ساز نیست، این صدای دل است. صدایی که در آن هر ضربه، یادآور معنویت و ترویج فضائل اسلامی است.
دف به عنوان یک ساز اسلامی و به ویژه در سنت‌های کُردی، نه تنها بخشی از جشن‌ها و مراسم مذهبی است، بلکه ابزاری برای ترویج فضائل اخلاقی و همبستگی اجتماعی در جامعه محسوب می‌شود. در موسیقی دف، هر ضربه به یادآوری ارزش‌های اخلاقی مثل صداقت، تواضع، محبت و عفو است. دست‌نوشته‌های تاریخی نیز نشان می‌دهند که دف به‌ویژه در محافل مذهبی به عنوان نمادی از اتصال به خداوند و طلب رحمت استفاده می‌شود.
دکتر امیر کاظمی، پژوهشگر و استاد موسیقی اسلامی، معتقد است:دف یکی از قدیمی‌ترین سازهای اسلامی است که به‌طور خاص در مناطق کُردنشین ایران، نه تنها به عنوان یک ابزار موسیقی بلکه به عنوان وسیله‌ای برای روحانیت و اخلاق‌مداری استفاده می‌شود. هر نغمه‌ی دف دعوتی است برای بازگشت به معنویت.
در کردستان، مراسم‌های مذهبی و جشن‌های فرهنگی همراه با دف‌نوازی، فرصتی برای ترویج آموزه‌های دینی و اسلامی است. در ایام ماه رمضان، محافل قرآن‌خوانی و مراسم شب‌های قدر همراه با نغمه‌های دل‌نشین دف برگزار می‌شود که فضای معنوی و روحانی این ایام را دوچندان می‌کند.
در کنار این، جشن‌های نوروزی و مراسم‌های سنتی در کردستان، با دف‌نوازی‌های گروهی و آوازهای محلی، فرصتی است برای تجدید میثاق با فضائل اخلاقی اسلامی و یادآوری ارزش‌های انسانی. دف در این مراسم‌ها نه تنها مردم را به جشن و سرور می‌آورد، بلکه با ضربات خود، آنها را به یاد همبستگی، مهر و محبت می‌اندازد.
