گزارش روزنامه آرمان ملی از خشک شدن دریاچه زریبار/ لااقل “زریبار” را دریابید
خشــک شــدن تالاب‌هــا و دریاچه‌های کشور به نگین فیروزه‌ای و یکـی از جاذبه‌های گردشگری استان کردستان رسیـد؛ دریاچه زریبار در شهرستان مریوان که این روزها با کاهش آب و آتش سوزی‌های عمدی، حیــات آن به خطر افتاده است. همین چند روز پیش بود که آتش سوزی گسترده نیزارهای دریاچه که به باور مسئولان این شهرستان عامل انسانی داشت، موجب نابودی ده‌ها هکتار از نیزارهای طبیعی و زیستگاه پرندگان شد. همان سناریویی که زمین‌خواران در
آب دریاچه زریبار با حجمی بالغ بر 30 میلیون متر مکعب از چشمه‌های طبیعی موجود در کف دریاچه تامین می‌شود و علاوه بر این امر، بارش باران، برف و جاری شدن آب‌های سطحی از دیگر عوامل حیات این دریاچه به حساب می‌آید. اما این روزها و با تداوم برداشت آب از سوی کشاورزان و خشکسالی‌ها، آب این دریاچه به کمترین میزان خود در 50 سال گذشته رسیده است و کاهش میزان بارندگی در سال‌های اخیر، تغییرات اقلیمی و بالا رفتن سطح تبخیر آب و برداشت بیش از اندازه از سوی کشاورزان، از عوامل کاهش این دریاچه است. آنچه که این دریاچه را بیش از هر چیزی تهدید می‌کند، بنا به گفته کارشناسان تغییر چرخه هیدرولوژیک به دلیل احداث بیش از 4500 چاه آب در محدود دریاچه زریبار است. توسعه باغداری و کشاورزی نیز بر مشکلات این دریاچه افزوده و هزاران تن میوه در باغات اطراف دریاچه تولید می‌شود که به اندازه خود دریاچه آب مصرف می‌کنند. از دیگر عوامل تهدید کننده که در سال‌های اخیر مردم منطقه نیز به آن اعتراض داشتند، احداث سد خاکی در ضلع جنوبی دریاچه است و کارشناسان احداث این سد را در کاهش آب این دریاچه بی‌تاثیر نمی‌بینند. سدی که به‌گفته کارشناسان سرعت رسوب گذاری در پشت دیواره‌اش، روند نابودی دریاچه را تسریع بخشیده و در حال حاضر مخزن آن نیز خشک شده است. همچنین عدم لایروبی دریاچه و ورود پساب‌های انسانی و حیوانی با حجم بالای مواد آلاینده به داخل این دریاچه است. در چند سال اخیر مسئولان استان بارها از تخصیص اعتبار برای ساماندهی مشکلات زیست محیطی این دریاچه خبر داده‌اند، اما تاکنون اقدام عملی در این رابطه صورت نگرفته است.
